ინფორმაციის თავისუფლება
დემოკრატიულ საზოგადოებაში მოქალაქეები გადაწყვეტილებებს ინფორმაციის საფუძველზე იღებენ, რაც ხალხის ძალაუფლების წყაროა. თავისუფალი საზოგადოების საფუძველი სწორედ ინფორმირებული მოქალაქეა.
ხელისუფლების გამჭვირვალობის მისაღწევად მნიშვნელოვანია, საზოგადოებას ჰქონდეს დაკვეთა მის გახსნილობაზე და ანგარიშვალდებული გახადოს ის.
რა არის საჯარო ინფორმაცია?
ვისზე ვრცელდება საჯარო ინფორმაციის გაცემის ვალდებულება?
ვის აქვს საჯარო ინფორმაციის მოთხოვნის უფლება?
საჯარო დაწესებულებებში დაცული რა ინფორმაცია არ არის ღია?
საჯარო დაწესებულებაში არსებული ნებისმიერი ინფორმაცია არის ღია, გარდა კანონით აღიარებული 4 ტიპის ინფორმაციისა:
-
სახელმწიფო საიდუმლო;
-
კომერციული საიდუმლო;
-
პროფესიული საიდუმლო;
-
პირადი საიდუმლო.
საჯარო დაწესებულებამ უნდა დაასაბუთოს, თუ რომელი ნორმის საფუძველზე მოხდა ინფორმაციის გასაიდუმლოება.
სახელმწიფო საიდუმლო თავდაცვის, ეკონომიკის, საგარეო ურთიერთობის, დაზვერვის, სახელმწიფო უსაფრთხოების და მართლწესრიგის დაცვის სფეროებში არსებული ინფორმაციაა, რომელთა გამჟღავნებამ შესაძლოა, ზიანი მიაყენოს სახელმწიფოს ინტერესებს. სახელმწიფო საიდუმლოს გრიფით დაცულ ინფორმაციაზე წვდომა თანამდებობის პირთა შეზღუდულ წრეს აქვს, რომლებიც პასუხისმგებლები არიან მის დაცვაზე.
კომერციულია ინფორმაცია, რომელსაც კომერციული ღირებულება გააჩნია და რომლის გამჟღავნებამ შესაძლოა, ბაზარზე პირის კონკურენტუნარიანობას ზიანი მიაყენოს.
პროფესიული ინფორმაცია წარმოადგენს სხვის პერსონალურ მონაცემებს ან კომერციულ საიდუმლოებას, რომელიც პირისათვის ცნობილი გახდა პროფესიული მოვალეობის შესრულებასთან დაკავშირებით.
პირად საიდუმლოდ მიიჩნევა ნებისმიერი ინფორმაცია, რომელიც პირის იდენტიფიცირების საშუალებას იძლევა.
რა ვადებში უნდა მოხდეს საჯარო ინფორმაციის გაცემა?
შესაძლებელია თუ არა ნებისმიერი საჯარო დაწესებულებიდან ინფორმაციის ელექტრონულად გამოთხოვა?
როგორ ვიქცევით, თუ საჯარო დაწესებულება ინფორმაციას არ გასცემს?
ადმინისტრაციული ორგანოს უარი საჯარო ინფორმაციის გაცემაზე ან გადაწყვეტილება, კონკრეტული ინფორმაცია გაასაიდუმლოს შესაძლოა, გასაჩივრდეს ჯერ ზემდგომ ადმინისტრაციულ ორგანოში, ხოლო შემდეგში სასამართლოში.